Gebruiksaanwijzing, inspiratie of: Wij zijn niet aansprakelijk voor imitators
Het is maandagochtend, het is eigenlijk een wonder dat ik in de stoel van de operator zit, maar het tweede deel van DOOM is vrijdag uitgekomen en ik kan het nergens beter spelen dan op de hoofdcomputer. Plotseling gaat de telefoon. Ik leg de hoorn onder mijn kin terwijl ik op zoek ga naar die verdomde gele sleutelkaart.
"Ja" zeg ik, opgejaagd door de horde demonen op de bewakingsmonitor.
"De computer is te traag, ik wacht al een half uur op dit tekst te openen!" krijst de andere kant.
"Wat is je gebruikersnaam?" Zegt hij tegen me. Het is een van de engerds die ik uit voorzorg uit het systeem heb geschopt zodat ik niet midden in het spel mijn prestaties verlies. Ik kijk op de kalender, "gevaarlijke microgolfstraling". "Ik zie hier geen probleem met je account, het probleem moet aan jouw kant liggen. Vertel eens, heb je een magnetron in de buurt?"
Ik was maar een seconde afgeleid voordat ik werd afgevoerd door een horde demonen, ondanks dat ik een dubbelloops jachtgeweer had.
"Er staat er een in de keuken hiernaast. Waarom?"
"Microgolfstraling kan een verwoestend effect hebben op datakabels, wist je dat? Wist je dat niet?"
"Nee..."
"Het veroorzaakte waarschijnlijk een ERROR in laag 8 voor jou."
"Ohh... Wat kun je daar aan doen? Heb ik een ander kantoor nodig?"
"Nee, je hoeft alleen maar een speciaal afgeschermde datakabel bij mij op te halen, zodat de gegevens... in de toekomst ook bij jou terechtkomen."
"Ah... Goed. Zal ik meteen op weg gaan?"
"Tuurlijk."
Wie mijn Space Marine doodt, moet daar onmiddellijk voor boeten. Ik zoek in de onderste lade naar de ultieme straf. Na twee minuten vind ik hem, de Cat5 O'Nine Tails. Nu heb ik genoeg tijd om zijn gegevens te wissen en zijn wachtwoord in te stellen op woj oven, Klingon voor magnetron. Daar komt hij nooit achter.
Er wordt op de deur geklopt en het archetype van een DAU komt binnen.
"Ik kom voor de kabel."
"Yeah, right" Zeg ik en plaats de Cat5 O'Nine staarten op de HELPDESK FROM HELL. De DAU kijkt vol ongeloof.
"Dat moet mijn kabel voorstellen? Het lijkt meer op een zweep."
"Zie je het niet, dit zijn STP AWG26 kabels volgens ISO/IEC-11801 met RJ45 pluggen, de versnelt je data tot minstens 93/173 van een googol bit!"
Dummymodus aan.
"Ja, ja natuurlijk."
Hij pakt de zweep en draait zich naar de deur.
"Wacht, weet je eigenlijk wel hoe je zo'n kabel moet gebruiken?" "Ik zoek de kabel met dezelfde stekkers en verwissel die?"
Verbazingwekkend helder voor een DAU.
"Het is niet zo eenvoudig, het is een high-speed kabel, die een 100% veilige verbinding nodig heeft. verbinding anders vliegen je gegevens met de snelheid van het licht om je oren!"
Afschuw verspreidt zich over zijn gezicht.
"Wat moet ik doen?"
"Je moet de contacten vastzetten met ijzer, dat zorgt voor een constante verbinding en houdt de de gegevens veilig in de lijn"
"IJzer ... hoe ... van waar?"
"Er is ook een ijzerrijke vloeistof, heb je onlangs genoeg spinazie gegeten?"
"Ja ... ik denk het wel?"
"Uitstekend, dan heb je alleen je bloed nodig op de contacten. Maar onder geen beding alleen een prik op de vinger, daar zit veel te weinig ijzer, iets van de achterkant zou het beste zijn."
"Wacht even..."
"Geloof me, dat is de enige manier waarop je een goede ontvangst krijgt, anders is de gegevens nooit je kantoor bereiken"
"Ja ... als dat het geval is."
Hij draaft langzaam weg. 5 minuten later laat ik me doorverbinden met de aangrenzende keuken.
Een vrouw neemt op: "Mazekowski hier."
Op de achtergrond is een luide knal te horen, gevolgd door een gejammer.
"Sorry, ik heb het verkeerde nummer."
Deze Space Marine zou gewroken worden.